SMEn oso argi daukagu zergatik gertatzen den hori: Osakidetzaren eskaintza ez da erakargarria, eta, beraz, ezin du gainerako autonomia-erkidegoekin eta Europako herrialdeekin lehiatu. Kontua ez da profesionalak erakartzea bakarrik, profesionalen ihesa saihestea ere bada. Nola? Baldintza hobeak eskainiz:
1. Egonkortasunekoak
Kontratu luzeak (gutxienez 3 urte), profesionalak hainbat kupo, ordutegi eta osasun-zentroren artean mugitzen diren fitxa gisa tratatzen ez dituztenak.
2. Ekonomikoak
BAME tutoreen lana aintzatestea.
Gehiegizko lanagatiko ordainsari hobea (A eta B modalitateak). Gaur egun kupoen estaldurarik ez dagoenez, medikuek lankideen absentziak bete behar dituzte.
3. Antolakuntzakoak
Agenden autokudeaketa ahalbidetzea.
Familia eta lana bateragarri egiteko aukera ematea.
Sistema informatikoa hobetzea.
Bigarren mailarekiko harremana hobetzea: Lehen Mailako Arreta eta Ospitaleko Arreta benetan integratzen lagunduko duten protokoloak.
Zeregin burokratikoak minimizatzea.
4. Prestakuntzakoak
Osakidetzak bermatzea behar den denbora izango duela etengabeko prestakuntzarako, ezagutzak eta gaitasun-trebetasunak eguneratzeko.
Euskara ikasteko prestakuntza-plana: lanpostu batzuk zehaztuta egoteak disuasio-eragina du beste autonomia-erkidego batzuetako fakultatiboengan. Horregatik, Osakidetzak ahaleginak egin beharko lituzke, lehenik, profesionalak erakartzeko eta, gero, hizkuntza ikasteko, Europako herrialde askotan egiten den bezala.
Lau alderdi horietan lan eginez gero, Euskaditik kanpoko medikuek lan-destino interesgarritzat hartuko lukete gure erkidegoa. Osakidetzak profesional medikoen kopurua handitu nahi badu, bai Lehen Mailako Arretan, bai Ospitalekoan, orain arte baino gehiago eta hobeto ahalegindu beharko du. Haragi guztia erretegian jartzeko unea iritsi da.
